yahu

eskileri çok özlemişim..o ' nasıl yapmısım bunu,şimdi olsa hayatta yapamam' dediğim şeyleri,sanki yarın ölecekmişcesene yarını dusunmeden yasamayı,korkmayıp cesur olmayı,dusunduklerimin arkasında durarak uygulamayı,onemsememeyi;daha doorusu kimseyi o kadar onemseyecek kadar dusunmemeyı,ama arada bir de cok onemliymis gibi hissettirmeyi...bacaklarımı pedaldan cekip yokus asaga bisiklete binmeyi,sonra sahılde uyuya kalmadan binlerce yıldızı seyretmeyi,çok yakın dostlukları,kalabalık sohbetleri,çocuksu hikayaleri,insanların sıcaklığını ve güvenmeyi...ozlemısım!