Tanrıya inandırmak daha kolay olmamalı!Ruh yapımız bizi zorlarken ya da gölgemiz bizi takip ederken kendinen kaçamazsın sadece kendinden.Kalk ayağa ve bağır..Bunu ben hep yaparım.Sana unut demiyorum silmede ama bende senin gibi yaptım ve anladığım tek şey geçmişi geçmişe gömmek oldu.Sabah uyanınca gece olunca seni düşünmek güzel...Bu büyüyü hiçbirşey bozamaz.Yardım edebilsem  keşke...ama sana koşarak geliyorum bunu bil...Farkındamısın yıllardır birlikteyiz ama büyüsü bozulmayacak..Seni dinlemek gözlerinde mahzende şarap aramak gibi.Acı olacak olmak zorunda, vücudunda kırmızı atan şeyi sök ozaman,yapamazsan o zaman orda bir zindanda hapset.Karanlık bir sokaktan geçtiğindeki korku  ya da bir hediye aldığında ki mutluluk...Asi ve güçlü ,hepsi biziz.Asıl ben seni tanrıya inandırdım mı?Hiçbirşey bilmeden oldu ,umudunu kaybetme  asla.. ruhum yanında unutma zorluk aşılır ama bazen bende şaşırıyorum içinde bana karşı birden bire doğabilen o nefrete,öfkeye...Benim  sevgi tarifimde yok böyle birşey.